Een heerlijke plek om een paar dagen te relaxen in een hangmat of ligstoel op het strand tussen de palmbomen..
Na een week in de prachtige bergen van Colombia kreeg ik veel zin in een paar dagen strand. Ik twijfelde over Costeno Beach (inclusief een bezoek met overnachting in Tayrona National Park) of Palomino (een strandplaatsje iets noordelijker) of een 3-daagse trip naar Punta de Galinas (het noordelijkste puntje van Zuid-Amerika met een gedeelte zandwoestijn). Ik hoorde goede berichten over de 3-daagse tour naar Punta de Galinas maar het is vanaf Santa Marta veel uren in de jeep doorbrengen. Omdat ik al veel heb gedaan en gezien, koos ik mede hierdoor voor een paar dagen strand in Costeno Beach, inclusief een bezoek van anderhalve dag aan Tayrona National Park.
Mijn eerste indruk van Costeno Beach Hostel was gemengd. Toplocatie op het strand met hangmatten, ligstoelen, huisjes, tenten, een slaapzaal met hangmatten en een slaapzaal met stapelbedden. Zeer relaxte uitstraling met een bar, restaurantje, een pingpongtafel en een surfschool. Maar het was ‘crazy monday’ toen ik aankwam met slingers, glitters, shots en spelletjes en jonge backpackers. Hmm, even schakelen na een week in de natuur. En niet waar ik zin in had. Ik raakte aan de praat met een groepje Engelsen en heb weer wat nieuwe kaartspelletjes geleerd. Het was voor ons gewoon een relaxte en gezellige avond.
De volgende ochtend bij het ontbijt hoorde ik iemand zeggen dat hij naar Tayrona National Park ging. Ik vroeg hem hoe hij het zou vinden als ik meeging. Dat was prima! Hij vertrok alleen over 10 minuten, want had bij de ingang afgesproken met twee meiden uit Oostenrijk.. En dus zat ik 10 minuten later (lees: help hoe pak je alles wat je nodig hebt zo snel mogelijk bij elkaar) achter op de motortaxi naar de ingang van Tayrona National Park. Een ideale uitvalsbasis want je bent er in 20 minuten. Meer over dit bezoek lees je in mijn volgende blog.
De dag daarna kwam ik weer terug op Costeno Beach en was de sfeer heel fijn. Rust, relaxed en gemengd ‘publiek’. Genieten!!
Na een paar uur in de hangmat besloot ik toch nog voor twee nachten naar Palomino te gaan, een kustplaatsje een uur verderop. The Dreamer Hostel geboekt via booking.com met name omdat ik even behoefte had aan een kamer met airco en zin had in een zwembad en vanuit daar gemakkelijk kon tuben.
Dit keer gewoon luchtig in een jurkje en op slippers. Motortaxi is maar 5 minuten over een zandpad (niet handig in jurkje) en vervolgens een uur in de bus. De lokale bus zit vol en dus zat ik tussen de chauffeur en de bijrijdersstoel in. Je begrijpt, zeer comfortabel in een jurkje 😉 Als de bijrijder uitstapt zit ik weer op een fijne stoel. Alleen kijk ik tegen wapperende rand van sliertjes aan. Zo’n typische versiering die chauffeurs ophangen om de bus ‘mooier’ te maken. Zie de foto hieronder.
Na nog een motortaxi en kwam ik bij de receptie aan.. ik zag al snel aan de gezichten dat er iets niet klopte.. Volgeboekt. De bevestiging van mijn reservering per mail bleek onterecht. Dat meen je niet!! De twee uur slaap in Tayrona afgelopen nacht brak me even op.. pffff! De sorry’s vlogen me om de oren maar een vergoeding of tegemoetkoming zat er niet in.. natuurlijk zijn er heel veel andere hostels in Palomino maar op dat moment was ik er even klaar mee. Ik vond het behoorlijk toeristisch ogen. Even zitten en nadenken dan maar.. Ik vroeg hen te bellen naar het hostel waar ik vandaan kwam (Costeno Beach) of er nog plek was. Want ik had zojuist mijn drie nachten daar geannuleerd. De man in The Dreamer Hostel zei na het telefoontje dat er nog plek was vannacht en dat ik morgen kon beslissen hoeveel nachten ik nog kon blijven. Dit laatste bleek achteraf een leugen.. fijne service wederom!
Dus hup, knop om en weer terug op de motortaxi, in de bus en weeer met de motortaxi. De voordelen: ik kon dit keer gewoon naar buiten kijken èn ik wist hoe Palomino eruit zag èn ik was weer een middagje zoet 😉
Achteraf bleek dit een hele fijne samenloop want eerst was daar de prachtige zonsondergang!
Vervolgens werd er voor mn neus een prachtig kampvuur aangestoken. Vanaf mn ligbed staren in de vlammen, met op de achtergrond de geluiden van de zee. Hmmm…
En als klap op de vuurpijl werd er na het avondeten een ‘live music jam session’ georganiseerd. Wat dit inhoud? Een aantal instrumenten met versterkers en microfoons (elektrische gitaar, akoestische gitaar, ukelele, beatbox, djembe en twee microfoons) en wat instrumenten zoals een sambabal, rasp en ei die in het publiek rondgingen. Drie bandleden begonnen met wat nummers van Jack Johnsen en hierna mocht iedereen meedoen. Deed je mee, dan kreeg je een gratis biertje. Zo bleken er nog wat muzikanten te zijn en kwam Franstalig, ACDC, Stand by me enz voorbij. Ik zat zo te genieten, op afstand, maar deze sfeer is zo mijn ding! Wie weet, komt er ooit nog eens een dag waarop ik op kan staan om mee te doen…… 🙂
De avond afgesloten met een drankje in Charleys Bar, paar minuutjes verder op het strand naast het hostel La Brisa Tranquila.
Blij dat ik deze avond nog even kon meepikken op Costeno Beach!!
De volgende ochtend na de heerlijke banana pancakes wilde ik doorgeven dat ik nog een nacht wilde blijven, toen bleek dat alle bedden in de slaapzaal volgeboekt waren. Of de meneer in Palomino dat niet doorgegeven had? Uhm nee.. Wel was er nog een ‘cabana’ op het strand vrij en ook nu al beschikbaar. 4x zo duur als een bed in de slaapzaal (130.000 cop) maar een eigen huisje op het strand klinkt wel heerlijk! En dus stap ik niet veel later ‘mijn eigen’ veranda op waar een vrolijk zitje is en een hangmat hangt. Ik moet enorm lachen als de enorme sleutelhanger blijkt te horen bij een mini hangslot boven aan de deur. Binnen maakt mijn hart een sprongetje, een groot 2-persoonsbed, een sfeervolle kamer èn een eigen badkamer!! Woehoeee!!
De rest van de dag breng ik lezend door in een hangmat of op een ligbed. Soms sta ik op voor een verse marequilla juice of een heerlijke brownie.
Eind van de middag geniet ik van mijn eigen huisje. Ik ben nog niet eerder zo vroeg naar bed gegaan als nu, gewoon omdat ik zo’n zin had in dit heerlijke grote bed 🙂
De volgende ochtend ga ik met een Engelse die ik hier heb ontmoet tuben op de rivier. Ook hier loopt het weer net even wat anders. In plaats van op de rustige rivier bij Palomino tuben wij duidelijk over een andere.. eerst moeten we twee keer de rivier oversteken tot onze middel. Wat serieus bijna een grotere uitdaging is dan tijdens de Cuidad Perdida om vervolgens na een wandeling met band te kunnen drijven in de rivier. Het is prachtig en we zijn de enige, met onze gids José. Die onze banden vasthoudt.
Later blijkt waarom.. na rustige stukken komen we ook in behoorlijke stroomversnellingen terecht, ontwijken soms maar net een boom, struik, de kant of een steen. Deze stukken doen me denken aan de Piranha in de Efteling. Ik geniet volop!! We zijn de enige en wat een rust zo midden in de natuur.. Genoten van deze alternatieve, niet toeristische tube-ervaring! Ik heb verder trouwens ook alleen maar positieve verhalen gehoord over het tuben in Palomino.
Daarna lekker relaxen, hapje eten en douchen om vervolgens om 16.00 uur in de bus naar Cartegena te stappen.
Hilarische-ai-momentjes in Costeno Beach:
-Wanneer je na zorgvuldig uitzoeken van de was er geen wasservice blijkt te zijn.
-Wanneer dat waar je heel je reis al bang voor bent toch gebeurt… je kluisje afsluiten met je slotje terwijl je sleuteltje erin ligt… gelukkig hadden ze bij de receptie een grote tang die het slotje zonder problemen openknipte.
-Wanneer je voor niks een paar uur met je backpack op pad bent om vervolgens weer in dezelfde hangmat te ploffen (zie Palomino verhaal hierboven).
