Op weg #23 – schrijfkriebels en de alles overkoepelende droom

Na mijn reis naar Colombia bleef het even stil op EndlessFreedom.nl. Deze tijd plande ik voor mezelf bewust in. Ik bruis namelijk van de ideeën en hiermee is ook het een en ander veranderd qua wereldreis droom. Tijd om jullie ‘bij te praten!’ Lees hieronder snel meer.

Bijna een jaar geleden drukte iemand het knopje wereldreisdroom in. Het gevoel wat ik hiermee kreeg was ongelofelijk: een soort energieboost. Hier kon ik niet omheen. En dus schakelde mijn hele doen en zijn om deze droom te gaan verwezenlijken. Ik besloot dat ik nog maar een of enkele jaren zou werken waar ik nu werk. Ging sparen en werd helemaal blij van mijn idee. Verder liet ik het op z’n beloop. En tja, waarom het land wat nog op je wensenlijstje staat: Colombia, niet gewoon wel alvast bezoeken. Ik ben altijd van mening dat het altijd oke is hoe het ook loopt, zo ook nu.

Terugkijkend gebeurde er namelijk nog veel meer: ik durfde te dromen en omdat ik al besloten had om vaste zaken als baan en huis mogelijk op te zeggen bleven mijn dromen niet binnen het leven wat ik nu leid, maar gingen de dromen veel verder. Ik weet niet of jullie wel eens dromen, maar ik vind het heerlijk. Wat als alles kon? En ja, ook bij mij verschijnt er dan regelmatig een stemmetje met ‘Hoe dan?’ of ‘Uhm, is dit realistisch?’ Maar door de inzichten die ik heb gekregen de afgelopen maanden ontstond er een prachtige overkoepelende droom.

Eerst even terug naar de inzichten. In Colombia werd bevestigd dat ik reizen heerlijk vind. De vrijheid, het avontuur, het ontmoeten, een andere cultuur en taal, verschillende landschappen: fan-tas-tisch! Toch liet deze reis me ook inzien dat ik niet vier weken achter elkaar in een slaapzaal kan slapen. Ja ik heb het op twee nachten na gedaan. Maar ik merk dat ik ook af en toe behoefte heb aan een plekje voor mezelf. Het niet leven vanuit een rugzak achter slot en grendel. Iedere nacht wakker worden van vertrekkende of aankomende kamergenootjes. Begrijp me goed. Het was prima, maar maanden achter elkaar twee vierkante meter privacy is niet ideaal. Het gevolg is dat ik inzag dat ik dan meer geld kwijt zou zijn voor het reizen.

Ik houd ervan om op het gemakje te reizen, de tijd te nemen voor plekken en relaxdagen in te plannen. Het go with the flow, de niks-moet-alles-mag-instelling. Doordat ik in Colombia op twee plaatsen per week was en het land ongelofelijk afwisselend is, voelde het voor mij na een maand alsof ik maanden weg was geweest. Bij thuiskomst voelde het gewoon een beetje alsof mijn wereldreis er al op zat en ik was erg blij om iedereen weer te zien en ik genoot weer enorm van het thuis zijn. Wederom werd dat wat ik al wist een nieuw inzicht: ik geniet dus van zowel reizen, als van thuis zijn. Ook het werken gaf me wederom weer veel plezier. Het bezig zijn met ontwikkelingen van anderen geeft me veel.

De kunst is thuis te zijn alsof je op reis bent.

En zo ontstond de droom, eerst vaag en daarna heel duidelijk en overtuigend. Ik ga zelf binnen een paar jaar mijn leven zo vormgeven dat ik drie maanden kan werken en drie maanden kan reizen en dat oneindig zo door. Dat betekent dus dat ik met die drie maanden werk een bepaalde financiële vrijheid voor elkaar ga krijgen en genoeg zal moeten overwinnen.

Volgende week zal ik meer vertellen over wat mijn plan van aanpak is en wat de eerste stappen zijn die ik aan het zetten ben.. en ja, endlessfreedom.nl zal ook zeker blijven bestaan. Want de schrijfkriebels die ik voel zijn heel duidelijk 😉