Colombia – de start in Bogota met graffiti, onafhankelijkheidsdag en gezelligheid

Yes!!! Mijn eerste reis naar Zuid-Amerika is een feit! Ik vlieg naar het continent waar ik al jaren graag naartoe wil. Na alle enthousiaste verhalen van anderen, besloot ik heel snel dat ik graag naar Colombia wilde. Het land wat zo’n 28 keer groter is dan Nederland, wat het enige land ter wereld is wat zowel grenst aan de Caribische Zee en de Grote Oceaan, wat een van de meest biodiverse lans is ter wereld en… het land waar salsa een grote rol speelt! Nieuwsgierig naar mijn ervaringen? Lees dan hieronder verder over de start van mijn reis in Bogota.

Na een lange maar goede vlucht kom ik ’s ochtends om 07.45 uur aan in Bogota. Gezamenlijk met een Nederlands stel ga ik door de douane, pin een stapel pesos, drink een heerlijke cappuccino en deel een taxi naar de wijk La Candelaria. De ideale uitvalsbasis voor toeristen. Wat een ontspannen en gezellige start!

Mijn eerste overnachting leg ik altijd vast en dit keer heb ik gekozen voor Musicology Hostel. De naam sprak me natuurlijk enorm aan, de recensies waren goed en gelijk als ik binnenkom is de sfeer inderdaad erg relaxt. Ik pak wat spullen, fris me op en bedenk me dat ik na een reis van 25 uur best moe ben.. Toch voel ik me rustig en goed.  Ondanks wat hilarische-ai-momentjes, deze lees je aan het einde van dit blog. Ik raak aan de praat met een Amerikaanse man, mijn overbuurman op de slaapzaal. Ik vertel dat ik van plan ben om vanmiddag de Graffiti Tour te gaan doen en vraag of hij zin heeft om mee te gaan. We gaan samen op pad.

De verzamelplek voor de Bogota Graffiti Tour is op Parque de Los Periodistas, Vijf minuten lopen van Musicology Hostel. De tour is gratis, maar het is wel gebruikelijk om een donatie van 20.000 pesos (wat op dit moment ongeveer 6 euro is) te doen aan het einde van de 2,5 uur durende tour. De tour is zeker aan te raden! Wauw, wat een kunstwerken op de muren en wat gaaf om hier meer over te horen. Tourgids Ann vertelt ons in het Engels over de graffitispuiters, de verhalen achter de kunstwerken, de diepere betekenis, de technieken enz. Hieronder een kleine impressie.

Een perfecte start om een eerste indruk te krijgen van Bogota. Wat de middag nog extra gezellig maakt is dat ik een Zwitserse ontmoet. Het klikt goed en na afloop gaan we (de Amerikaan, de Zwitser en ik) nog ergens een biertje drinken. Heerlijk gelijk dat vrije leven en de gezelligheid van andere reizigers met hun eigen verhalen en ervaringen. Ik hou ervan! Terug lopen we langs de supermarkt en kopen we Granadilla’s. Dit is een ronde vrucht met een glanzende oranje schil. Door te schudden hoor je of de vrucht rijp is. In het hostel kloppen we met onze knokkels op de schil waardoor deze scheurt. Zo breek je de vrucht open en kun je het binnenste, groene opeten. Het is heerlijk en de structuur doet me denken aan een passievrucht, maar dan zoet, Hierna plof ik lekker in een van de hangmatten van het hostel, waar ik wat relax met reggae op de achtergrond.
Wat me het meest opvalt is dat ik me gelijk zo ontzettend gelukkig en rustig voel. Niks wennen, gelijk in de genietmodus. Top!

Na een heerlijke nacht ga ik de volgende ochtend mee met de Free Walking Tour. Op Parque de Los Periodistas stond de gids Dave te wachten met zijn oranje paraplu. Reserveren van te voren is voor beide tours niet nodig, je kunt gewoon daar naartoe gaan en zeggen dat je mee wilt gaan. Het werkt hetzelfde met aan het einde een fooi geven van 20.000 pesos (ongeveer 6 euro). Dave vertelt ons van alles over de geschiedenis, de politiek, laat ons verschillende bezienswaardigheden zien in Bogota en ook proeven we verschillende specialiteiten zoals warme chocolademelk en lokale biertjes.

Ook zien en horen we meer over Bevrijdingsdag. Vandaag, 20 juli is dus een Nationale feestdag. De meeste Colombianen zijn vrij en gaan de straat op. Sommigen gekleed in de nationale kleuren. Er is ook een parade, maar die heb ik niet gezien. We leren veel bij en als we klaar zijn zijn we 4 uur in plaats van 2,5 uur verder.

Tijd voor een lunch. Met een paar anderen eet ik de traditionele Ajiaco soep. Een heerlijke gevulde aardappelsoep, met kip en mais en geserveerd met verse avocado en rijst. Hmmm…

Het nationale museum en het goudmuseum en het uitzicht vanaf Monseratte bewaar ik voor het einde van mijn reis, wanneer ik weer in Bogota ben. Ik loop op het gemakje terug naar mijn hostel en ga met de taxi naar het vliegveld om met Latam naar Cali te vliegen.

Hilarische-ai-momentjes:
-Wanneer je je toilettas opendoet en je je borstel pakt en iets voelt wat daar niet hoort.. Juist, creme! In mijn toilettas is een tube opengegaan en heel mijn toilettas zit onder de creme. Ai.. Schoonmaken dan maar.
-Wanneer je alles in de kluis onder je stapelbed hebt gestopt en je bedenkt waar je dat sleuteltje het beste kan bewaren als ik naar de wc ga en jawel het sleuteltje uit mijn broekzak in de wc valt. Ja, na afloop… Ai.. Iets met heel veel handen wassen 😉
-Wanneer je op het vliegveld een sim kaart haalt zodat je hier kunt bellen, voor bijvoorbeeld hostels, taxi’s en uber. Met de nodige hulp van een behulpzame ‘vertaler’ kom ik eruit en krijg ik het ook nog voor elkaar dat ze alles installeren. Maar dan, wat is mijn nummer? Bellen naar mijn Nederlandse nummer dan maar 😉
-Wanneer je denkt dat je alles goed geregeld hebt en je vergeten bent voor je binnenlandse vlucht ruimbagage bij te boeken. Ai.. Ik kan het alsnog betalen bij het kantoor, helaas 20 mensen voor me. Maar met wat geduld: eind goed, al goed.

In mijn volgende blog meer over Cali.