Ik stuurde bij vertrek wel nog even een berichtje: ‘Ik vertrek richting Gent.

Ik ga alleen, haak aan bij een vriendin en vriend die er al heel de dag zijn.. Geen idee of zij tot laat blijven, dus als het zo uitkomt haak ik graag nog even bij jullie aan en zo niet, ook prima ;)’ Hoe mijn avond verliep? Lees snel verder.

Met mijn lichte linnen tasje 😉 naast me, zat ik dus super vrolijk in de auto naar Gent. Waarschijnlijk omdat het op dat moment toch voelde als een mini-overwinning op mezelf omdat ik durfde te kiezen voor het onbekende. Alhoewel, ik wist inmiddels dat ik bij mijn vriendin met nog steeds anonieme scharrel aan kon sluiten. Wat ik doe als ik vrolijk ben en in de auto zit? Ik zet de muziek vol aan en zing keihard mee. Geloof me, alleen zijn is in sommige gevallen soms echt beter. En als het even kan, dans ik ook nog een soort van mee. Van een getik met m’n handen op het stuur, tot een hoofdslide (geen idee of dit bestaat, maar ik bedoel zo’n beweging waarbij je heel smooth je hoofd van links naar rechts beweegt) of ik dans gewoon met m’n hele bovenlichaam.


Yes, I dance in my car.
Yes, I see you staring at me.
No, I don’t care.


Ik let er ook niet meer op of iemand dat ziet, want het doet er niet toe. Jaren geleden voelde ik dan een soort schaamte of verlegenheid opkomen en zat ik netjes stil bij een stoplicht. Tot ik een keer iemand anders zag dansen in zijn auto en daar zelf zo vrolijk van werd, dat ik dacht: ‘Wat gaaf, die doet het gewoon. Stoer!’ Sindsdien heb ik er dus lak aan en reed ik al zingend en dansend naar Gent. Je bent er al met een uur, zo fijn! Parkeren ging vlot en al vrij snel liep ik in het bruisende centrum.

Ben je wel eens op de Gentse Feesten geweest? Dan hoef ik het niet meer uit te leggen. Zo niet, een korte omschrijving: Overal in de stad zijn podiums, bars, live-muziek, straattheater, dj’s en nog zo veel meer. De hele stad is afgeladen en de sfeer is gemoedelijk, gezellig en boergondisch. Voel je het? Ik houd er van! Soms heb ik van die momenten dat ik onbeperkt aan het genieten ben. Van de sfeer, van het ergens alleen rondlopen, van een groepje vrienden zien proosten, van het ontmoeten van iemands blik, dat soort gewone dingen.. Dit was zo’n avond!

Ik zou mijn vriendin proberen te vinden bij de Pole Pole bar. Dit is die inmens grote straat/bar langs het water (Gras- en Korenlei) waar duizenden mensen staan bij optredens van live bands en dj’s. Uhm.. Uitdaging! Prompt kom ik daar eerst een bekende tegen uit de salsawereld. Ik kan dus ook altijd nog gaan salsa dansen denk ik met een glimlach. En na een duidelijke omschrijving had ik mijn vriendin gevonden! Proost! Met een heerlijke mogito in mijn hand maakte ik kennis met de nu niet meer anonieme scharrel. Na de Caribische klanken van de Pole Pole bar en wat drankjes en gesprekken verder liepen we naar de Poeljemarkt waar dj’s aan het draaien waren. Heerlijk gedanst!

Aan het einde van de avond zocht de facebookvriend contact en besloot ik daar even aan te haken. Ze waren een pleintje verder. Dus dichtbij.. Uitdaging 2 in deze mensenmassa! Zeker als je elkaar al 7 jaar niet gezien hebt! Ik weet nog dat ik dacht: Zou dit nu te vergelijken zijn met Pokemon Go (iets wat ik alleen maar ken uit de verhalen). Uiteindelijk troffen we elkaar, gelukkig voelde het alleen een beetje ongemakkelijk toen ik me aan alle vrienden inclusief bijnamen voorstelde. Na dat moment was het een gezellige nacht vol praatjes, dansjes, drankjes, petjes en gelach met de hele groep. Voelde goed!

Ik vermaakte me prima en de combinatie van lekker alleen op pad zijn en kunnen gaan en staan waar ik wil met de gezelligheid en gekkigheid van een groep vrienden vind ik top! De facebookvriend kwam af en toe even checken hoe het met me ging, maar trok verder lekker zijn eigen plan. Ideaal! Er zijn namelijk mannen die gelijk heel de avond naast je staan en niet meer van je zijde wijken. Ik word daar altijd snel opstandig van. Is het erg overdreven als ik het zelf vrij snel vergelijk met zo’n zoemende mug waarbij je zo’n wegwaai beweging maakt? Juist door de onbevangenheid en spontaanheid dacht ik.. Nou ja, laten we zeggen: ‘Facebookvriend’ wissel ik vanaf dit moment voor het gemak in voor ‘leuke man’. Ik hou van spontane acties, dit was er zeker een! Een nacht met een gouden randje.

Je hart volgen doe je de ene keer bewuster dan de andere. Deze keer deed ik het bewust en het leidde tot nog zoveel meer. Met verrassende wendingen..

Nieuwsgierig?

 

Geef een reactie