Op weg #16 – van fotografie-ogen naar het maken van de foto tot het openslaan van een fotoboek

Fotografie is een van mijn passies. Wat bedoel ik met fotografie ogen? Hoe verloopt het proces bij mij van het pakken van mijn camera tot het openslaan van een fotoboek?

Materiaal.
Als fotografie je passie is dan zorg je altijd dat je een camera of telefoon bij je hebt. Welke spullen ik gebruik? Ik heb een instapmodel spiegel reflex camera. De EOS 600D van Canon met een 18-200 mm, 70-300 mm en 50 mm lens en de 580EXII flits. Daarnaast heb ik in oktober 2015 een fotowedstrijd gewonnen bij Capture Optimism waardoor ik een LG G4 kreeg (de beste camera op smartphone op dat moment) en waardoor ik terug mocht naar Oeganda voor een fotoreportage, gemaakt met de smartphone. Hier zal ik later eens een blog aan wijden. Ik verbaas me over de kwaliteit foto’s van de LG G4, waar ik ook foto’s in RAW (=grootste fotobestand) kan maken en de instellingen als iso, sluitertijd enz handmatig kan instellen. Daar kan mijn iPhone niet tegenop…

Fotografie-ogen.
Zodra ik mijn camera om mijn schouder heb hangen of in mijn hand heb zet ik mijn fotografie-ogen op. Wat dit inhoudt? Ik kijk op een bepaalde creatieve manier om mij heen, vanuit verschillende standpunten. Ik kijk naar lichtinval, spontaniteit, straatbeelden, details, structuren, emoties, blikken en ga zo maar door. Wat resulteert in dat ik ineens midden in een gesprek op kan springen voor het maken van een foto. Een soort continue foto alertheid. Soms neem ik dus bewust even geen grote camera mee, zodat ik me volledig kan richten op het sociale contact en leven in dat moment. Als ik mijn smartphone bij me heb, is het gevoel van de aanwezigheid van een camera namelijk letterlijk en figuurlijk minder aanwezig. Fijn om afhankelijk van situatie en behoefte hier keuzes in te kunnen maken. En natuurlijk pak ik gewoon mijn spiegelreflex bij fotoshorts, bedrijfsfeestje en bruiloften.

Wauw-foto.
Wat maakt dat ik zo graag fotografeer? Ik probeer het spontane vast te leggen in de foto. Naast het vastleggen van een mooie herinnering, zijn het voor mij vaak de pure emoties (de ogen!) of een enorm contrast in zwart-wit wat mijn eigen ogen laat glinsteren. Het grote voordel van de spiegelreflex is dat je echt in de foto zit. Op dat moment is het echt ik en het beeld. En dan de timing, de compositie en de techniek. Dat moment waarop je klikt en je weet dat dit een wauw-foto is… Een geweldig gevoel!! Een voorbeeld hiervan is de foto van het jongetje in Oeganda, te zien in mijn blog Oeganda #12. Ook hierbij ben ik meer van het gevoel en de creativiteit, dan van de techniek. Ik weet voldoende, na verschillende fotocursussen en fotoprojecten. Maar ik moet het echt hebben van mijn creativiteit en mijn gevoel. Heerlijk om het schrijven nu te kunnen combineren met mijn foto’s.

Op reis.
Als ik op reis ben vind ik het heerlijk om gewoon op pad te gaan met mijn camera. Ik vergeet de tijd en heb niks nodig. Mijn spiegelreflex is op die momenten mijn beste vriend. Maar, heel eerlijk, soms vind ik het op reis ook echt een gesjouw. Ik ben dus nog in dubio of ik hem mee zal nemen naar Colombia en op wereldreis. Uiteraard komt er dan een goed alternatief voor in de plaats ;).

Familie ding.
Het fotograferen zit in mijn genen gok ik. Mijn vader is ook een fanatieke hobbyfotograaf. Op reis stopten we regelmatig en stapte mijn vader uit om een foto te maken. Soms reden we na vijf minuten weer verder en soms pas na een half uur. We wisten niet beter en vroegen niet eens meer waarom we stopten. Mijn vader fotografeert nog steeds graag en verkoopt zeer originele kaarten en collages’s via zijn site. Zeer de moeite waard om even een kijkje te nemen. Mocht je nieuwsgierig zijn geworden? Klik dan hier.

Nabewerking.
Ik importeer mijn foto’s in Lightroom en zet ze na minimale bewerking in de juiste map.. En dan? Mijn creativiteit kan ik niet alleen kwijt in het foto’s maken, ook in het maken van een fotoboek. Ik zorg voor veel afwisseling in de bladzijde. Soms bestaat een blz uit een vergrote foto. Soms drie foto’s op een rij. Soms een collega in de vorm van een vierkant. Soms een collega van allerlei foto’s waardoor er een soort verzameling als een moodboard ontstaat. Ik maak daarom gebruik van mijn eigen opmaak en zorg voor passende achtergrondkleuren op de pagina’s zodat een foto nog mooier uitkomt.

Review fotoboek.
Ik maak voor mijn fotoboeken gebruik van verschillende fotoboeken. Ik heb in het verleden gebruik gemaakt van verschillende online aanbieders. En zo ging ik laatst in op een advertentie voor een gratis fotoboek t.w.v. 40 euro in ruil voor een review van Saal-Digital. Ik koos voor een fotoboek van 19 x 28 cm. Binnenkant: glanzend, 26 pagina’s. Cover: glanzend, ongedateerd.

Ik kon al mijn wensen die ik hierboven omschrijf in de software toepassen. Wel kan het gebruiksgemak hierin nog verbeteren. Wanneer je een fotoboek wilt maken met een standaard opmaak, dan voldoet Saal-Digital helemaal. Over het product zelf ben ik zeer tevreden. Het werd na enkele dagen keurig afgeleverd in een stevige karntonnen verpakking met de nodige bescherming. De afdrukkwaliteit vind ik zeer goed. De juiste kleuren en scherp. De bladzijden zijn gemaakt van dik, stevig, hoogglanzend papier. Het boek heeft een platliggende binding. Een wat? Het boek ligt als je het openslaat plat. Doordat de linker- en rechterpagina een perfecte vlakligging hebben en dus plat liggen, is het fotoboek erg geschikt voor grote foto’s die beide pagina’s bedekken.

Conclusie: De software is geschikt en gebruiksvriendelijk bij een standaard opmaak. De kwaliteit van het fotoboek is goed tot zeer goed, vanwege de glanzende pagina’s, de platliggende binding en de kleur en scherpte.

Bedankt Saal-Digital.nl, ik ben heel blij met mijn fotoboek.
Voor mensen die hun herinneringen willen bundelen in een fotoboek
met een standaard opmaak kan ik jullie zeker aanbevelen.